نتانیاهو و لاف در غربت 

به گزارش جام جم آنلاین،  وی به‌روشنی تشکیل دولت فلسطینی را مزخرف و احمقانه توصیف کرد که واکنش به موضع فرانسه و بسیاری از کشور‌های غربی است که درحال بررسی برای به‌رسمیت‌شناختن دولت فلسطینی هستند. از سوی دیگر این باور صهیونیستی برای بلعیدن کامل سرزمین فلسطین که تابه‌حال درمورد آن پنهانکاری می‌شد و اکنون علنا بیان می‌شود، یک پارادوکس روشن برای این رژیم است که در رویای تحقق طرح آبراهام جدید است و هدف آن نه‌تن‌ها اسرائیل بزرگ بلکه سیطره بر کشور‌های عربی و اسلامی است و کشور‌های عربی و اسلامی، به‌ویژه سعودی‌ها، شرط عادی‌سازی روابط با این رژیم را تشکیل دولت فلسطینی در مرز‌های ۱۹۶۷ قرار داده‌اند، خصوصا این‌که سعودی‌ها که تحت فشار آمریکا و ترامپ برای طرح آبراهام هستند، معاهده دفاعی، تسلیحاتی و ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای و غنی‌سازی اورانیوم را نیز به‌عنوان مابه‌ازا قرار داده‌اند که رژیم آن را تهدیدی برای خود می‌داند و این به‌معنای بن‌بست رویای نتانیاهوست. نکته دیگر در این زمینه که نتانیاهو با نگرانی جدی آن را بیان کرد، این است که آمریکا و ترامپ باید از رژیم صهیونی در مباحث گوناگون نظامی، امنیتی و حقوقی دفاع کنند و رویکرد ترامپ در مذاکره با ایران که از روی نیاز فوری و حیاتی برای سیاست خارجی ترامپ است، نتانیاهو را از این‌که آمریکا، همیشه همراه رژیم و رویکرد‌های آن باشد، ناامید کرده است؛ چراکه نتانیاهو با پهلوان‌نمایی از خود و رژیم در جنگ ۱۹ ماهه در منطقه و غزه، به‌دنبال کسب حمایت و حضور مستقیم آمریکا درکنار رژیم صهیونی برای یک جنگ منطقه‌ای است و این مساله از سوی کسی مانند ترامپ هم با مخالفت روبه‌رو شده است به‌جز داستان‌سرایی در نابودی مقاومت در غزه و لبنان یا حتی ادعای کذب نابودی ۹۰ درصد دفاع هوایی و بخش‌هایی از تاسیسات هسته‌ای ایران، نتانیاهو سعی کرد در این سخنرانی که از سوی مخالفین خود در داخل رژیم یا در رسانه‌هایش مورد تمسخر قرار گرفت، قبل از پیام به محیط خارجی در منطقه و جهان، به محیط داخلی رژیم پیام اقتدار بدهد. نتانیاهو سعی کرد عملیات هوایی در شهادت سید‌حسن نصرالله و تعدادی از فرماندهان مقاومت در لبنان یا حمله به ایران را برای خود و با محتوایی مانند داستان‌های پلیسی و امنیتی و ماجراجویانه ارائه دهد، درحالی که قرائن بسیار روشنی وجود دارد که این حملات توسط جنگ‌افزار‌ها و خلبانان آمریکایی و انگلیسی، به‌نام اسرائیل انجام شده است. یک دلیل آن این است که در مقطع عملیات‌های یادشده در لبنان، ۱۴۰۰ پرواز عملیاتی با هواپیما‌های پیشرفته از نسل فانتوم صورت پذیرفته که رژیم این تعداد خلبان و هواپیمای ذکرشده را در اختیار نداشته و قرائن فنی و نظامی در عملیات علیه ایران نیز که با موشک ویژه‌ای (آمریکایی) که فقط بر روی هواپیما‌های اف-۳۵ نصب می‌شود، از بالای منطقه تنف به اهداف داخل ایران شلیک شده و این موشک‌ها در اختیار رژیم نبوده است. نتانیاهو در عربده‌های تبلیغاتی خود برای مقاومت در غزه، لبنان، منطقه و ایران نیز خط و نشان کشیده که کار را تمام خواهد کرد. این در حالی ا‌ست که سه لشکر ارتش صهیونی حدود سه ماه است که در غزه مانند قاطر در گل مانده‌اند و قدرت و امکان گسترش جنگ و یکسره‌سازی را ندارند و در لبنان از این‌که مقاومت باردیگر اقدام به واکنش دفاعی نماید، به‌خود می‌لرزند. نتانیاهو انکار نمی‌کند که حزب‌الله در لبنان توانمندی‌هایش را حفظ کرده و آسیب‌هایش را بهبود بخشیده است. به‌همین دلیل اولویت نتانیاهو و حمایت‌های موذیانه آمریکا در ایجاد درگیری بین حزب‌الله و ارتش لبنان است و این مساله نیز در حد آرزو باقی مانده است. ارتش صهیونی در دو ماه گذشته فراخوان برای جذب بیش از ۲۰ هزار سرباز از مذهبی‌های حریدی داشته که کمی بیش از ۲۰۰ نفر به آن پاسخ داده‌اند و ارتش صهیونی و فرمانده جدید آن در نشست‌های کابینه از این‌که بتوانند عملیات و جنگ بزرگ‌تری در غزه داشته باشند، اعلام ناتوانی کرده است. خصوصا این‌که طومار‌های نظامیان و نیرو‌های اطلاعاتی و حتی دستگاه‌های اقتصادی و آموزشی و دانشگاهی در مخالفت با همراهی و مشارکت در جنگ و مطالبه برای توافق در غزه، به بیش از ۱۰۰ هزار نفر رسیده و بخش‌هایی از این نظامیان نیز به‌عنوان تنبیه اخراج شده‌اند. نتانیاهو این لاف در غربت را در حالی در سخنرانی خود به نمایش گذاشته که جز بحران‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و حتی حکومتی و نظامی، از موج جدید تحریم اسرائیل از سوی کشور‌های مختلف و خصوصا اروپایی در هراس است و از ترامپ خواسته تا این رخداد را مهار کنند. موج تنفر از وحشی‌گری، نسب‌کشی و رفتار فراقانونی و عربده‌های مشمئزکننده نتانیاهو و این رژیم به جایی رسیده که محافل دیپلماتیک و نزدیک به ترامپ هم نقل کرده‌اند که ترامپ به‌شدت از نتانیاهو متنفر است و برای خلاص‌شدن از هزینه‌های حیثیتی، مالی، نظامی و سیاسی او، شاید به یک رخداد سیاسی و جراحی حکومتی تن دهد. مضافا این‌که فضای داخلی این رژیم بنا به توصیف رهبران سیاسی ذی‌نفوذ و نظامیان به‌سمت نوعی جنگ داخلی متمایل است. اگر نتانیاهو در ادعای نابودی مقاومت و ساختن چهره جدید در غرب آسیا سخنی گزاف نمی‌گوید، چرا قبل از ایران در غزه دست به یکسره‌سازی نمی‌زند. چرا در لبنان از واکنش جدید حزب‌الله هراس دارد و چرا در مقابل یمن که هر روز به‌جز سهمیه موشکی برای ناو هواپیمابر ترومن و وینستون در مقابل موشک‌های یمن ناتوان است؟ مضافا این‌که این رژیم، بنابه اعتراف تمامی صاحبنظران استراتژیست، بدون حمایت آمریکا، قادر نیست در هر ماجراجویی تا یک هفته یا یک روز دوام آورد و به‌خوبی می‌داند و ترامپ هم بهتر از او می‌داند، پاسخ ایران به عربده‌های او و هر اقدام معمولی، به مفهوم باز شدن در جهنم و سقوط آن‌ها در ویرانی کامل است که حتی آمریکا هم قادر به حفاظت از آن‌ها نیست و برای دفاع از رژیم صهیونی، بهای سنگین و غیر‌قابل جبران پرداخت می‌کند.  
هفته‌های گذشته اعتراضات اجتماعی و سیاسی در داخل رژیم دیگر در قالب رقابت‌های حزبی و سیاسی قابل تفسیر نیست و بحث از ضرورت سرنگونی و برکناری نتانیاهو است ولذا سخنان او در این کنفرانس قبل از هرگونه کارکرد و وجاهت در محیط خارجی، برای مدیریت اوضاع بحرانی داخل رژیم است.